بررسی مقایسه ای تحلیل ریشه دندان‏های پیشین فک بالا در بیماران با مال‏اکلوژن بعد عمودی، قبل و پس از درمان ارتودنسی ثابت

مقدمه: تحلیل ریشه دندانهای پیشین فک بالا یک پدیده نسبتاً شایع در انتهای درمان ارتدنسی است. بنابراین شناسایی عوامل  ایجاد کننده تحلیل ریشه به عنوان فاکتورهای خطر، امری لازم و ضروری است تا قبل از شروع درمان ارتودنسی، تمهیدات لازم جهت کاهش شدت عارضه و حتی پیشگیری از آن بعمل آید.هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای تحلیل ریشه دندان‏های پیشین فک بالا در بیماران با مال‏اکلوژن  بعد عمودی، قبل وپس از درمان ارتودنسی ثابت بود. مواد و روش ها:  در طی این مطالعه مقطعی، اندازه تحلیل ریشه در دندان‏های پیشین فک بالا در 100 بیمارکلاس یک  با  دامنه سنی 13 تا 18 سال (37 مورد نرمال بایت ،35 مورد دیپ بایت، 28 مورد اپن‏بایت) مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری ها از طریق بررسی پرتونگاری موازی با شیوه Long cone پیش و پس از درمان ارتدنسی ثابت و توسط برنامه فتوشاپ 7 صورت گرفت. سپس نتایج گروه ها بوسیله تست آماری t-test و One  way ANOVA و به دنبال آن تست‌های Mann-Whitney و Tukey  آنالیز شدند. یافته ها: میزان تحلیل ریشه در دندان‌های پیشین میانی در گروه دیپ بایت بیشتر از گروه نرمال (008/0P=) و میزان تحلیل در گروه نرمال بایت بیشتر از گروه اپن‏بایت بود ولی این اختلاف از  نظر آماری معنی دار  نبود (013/0P=).  میزان تحلیل در  دندان‏های پیشین  کناری در گروه دیپ بایت بیشتر از گروه اپن‏بایت (004/0P=)  و گروه اپن‏بایت بیشتر از گروه نرمال بایت بود (006/0P=). نتیجه گیری:  گروه دیپ بایت مقدار تحلیل ریشه بیشتری را هم در دندان‌های پیشین میانی وهم کناری نسبت به سایر گروه ها نشان داد.